De Poel des Verderfs

Mijn pen lag al aardig te verstoffen en ik vond het de hoogste tijd voor een nieuw verhaaltje. Helaas was ik erg inspiratieloos. Heb een oud stukje eindelijk afgemaakt (zie Noodkreet) en besloot mijn oude stukjes door te nemen om misschien een lead te vinden. In het relaas Addertjes onder het gras noem ik al het datingswereldje. In mijn zoektocht naar inspiratie besloot ik te kijken of het echt zo erg is als ik dacht. Heb mij dus een aantal dagen geleden aangemeld op een datingsite.

Na 2 dagen was ik al in staat mijn profiel af te sluiten, gillend weg te rennen en in een hoekje te gaan zitten met mijn armen om mijn knieën terwijl ik murmel over mij “happy place”. Begon hier heel openminded aan, in de wetenschap dat er rare types tussen zitten. Maar ik denk nog optimistisch: zo erg kan het toch niet zijn? Nee dat klopt! Het bleek nog erger.

De ene na de andere wanhopige Willem schuift aan je geestesoog voorbij. Want iedereen heeft ineens een geweldig leven maar missen alleen “die ene persoon”. Ze zeggen er ook nog bij: weet dat het desperate klinkt maar dat ben ik niet? Misschien ben ik daar een beetje drastisch in maar als het eruit ziet als een kat en miauwt als een kat zal het wel een kat zijn. In dit geval dus een desperately jankende kat.

Ik heb besloten niet actief personen te benaderen, stel me afwachtend op. Ben namelijk niet op zoek en dat wil ik ook niet zo doen overkomen. Het blijven (schijnbaar) mensen met gevoelens en daar wil ik niet mee spelen. Daarnaast heb ik mijn klauwen vol aan de berichtjes die ik ontvang (ongeveer 25 per dag). Terwijl ik mijn vollopende inbox doorneem perst de een na de andere wanvertoning zich door mijn internetkabel. Mijn mond valt letterlijk open van verbazing.

Je kunt eigenlijk de mannen op de site in de volgende overvolle hokjes stouwen (of labels plakken, wat jij wilt):

- Wyatt the Wussy. Ik dacht dat ze alleen in films bestonden maar nee dames en heren ze bestaan echt! 35 jaar, woont nog bij zijn moeder op zolder, speelt de hele dag computerspelletjes, houdt van LARPen en als hij over 5 jaar zijn “ware” niet tegenkomt trouwt hij met zijn kat. Verder is bachelor number one out of fashion en totally spineless. Zij sturen berichtjes als (deze heb ik letterlijk gekopieerd, zoiets slechts kan zelfs ik niet verzinnen!):
jij bent een dame die er zijn mag
jou doe ik geen pijn
jou als dame heb ik respect voor
met jou wil ik door
voor jou draag ik je handtasje
jij met een elegant en charmant pasje
Dit is dan je openingszin als man zijnde naar een vrouw die aangeeft dat ze van metal, stoer en auto’s houdt. Er zijn vast vrouwen die kicken op zulke types maar in mijn optiek waren ze in de tijd van de slavernij beter tot hun recht gekomen.
- Try-to-be-tough. Ik heb op mijn profiel expres een beetje mijn explosieve kant neergezet, I admit. Mannen kunnen er denk ik niet tegen als ze hiervoor zouden onderdoen. En deze categorie wil net even te graag in de smaak vallen waardoor ze zich stoerder voordoen dan ze zijn. Ze houden dan “ook wel van rockmuziek”, vinden motoren “okee”, zijn niet tegen vrouwen met tattoos etc. Maar ondertussen een berichtje sturen met als openingszin: mooie lamp heb je zeg, is dat bij jou thuis? (Wederom een echt voorbeeld, niet verzonnen!).
Internet is veilig, je kunt helemaal jezelf zijn of juist helemaal iemand anders zoals deze jongens. Gratis tip voor de dames en heren die zich schuldig maken aan dit laatste: je valt toch wel door de mand dus gewoon niet doen. Is niet cool.
- Don Juan de Marco. Voor degene die denkt dat dit zich uitsluitend tot de vaderlandse grenzen beperkt, you thought wrong! Dat is het mooie van het wereldwijde web! Idioten kunnen nu globaal mensen stalken. Vanuit alle landen weten ze je ineens te vinden en overstelpen ze je met gladde praatjes. Je bent niet alleen de moooooiste vrouw die ze ooit hebben gezien maar ze zijn vanwege jouw lac/ogen speciaal lid geworden van deze site. Je kunt overigens andere profielen niet bekijken als je niet bent aangemeld dus dit is natuurlijk B O G U S. De beste kerels uit deze categorie zitten nu allemaal met een kapot mandje op schoot kan ik je vertellen, deze tante hoorde de addertjes al sissen om d’r kakken zodra deze dudes ten tonele verschenen.
- Koos Hopeloos. Voelen zich helemaal het alfa mannetje, zouden in het echt ook direct tegen je been aanpiesen om je te claimen. Hun profiel staat volgeplakt met fotos van hun afgetrainde lijfjes. Als je ze diep in hun ogen zou kijken zie je de binnenkant van hun achterhoofd. Ze komen vaak niet verder dan: He mooie meid, wil je chatten of msnen? Over inspiratieloos gesproken! Boys jullie denken het te weten but trust me: you don’t!
- En als hekkensluiter: Captain Creep. Hij is perverted, heeft meer haar op zijn rug dan op zijn hoofd en is oud genoeg om door mijn vader als erg oud bestempeld te kunnen worden. Heeft een inwendig Heineken tapvat en flirt zo schaamteloos met me dat hij er niet anders kan denken dat hij precies is waar je als vrolijke, knappe, slimme meid van 24 op zit te wachten. De realiteit is hij meer een slappe tulp die al 3 weken dood in een vaasje staat.

Het is raar hoe de standaarden van sommige mensen erbij euh staan. Sommigen hebben besloten geen standaard te hanteren, hoezo een eisenpakket? They’d settle for anything. Anderen zijn niet realistisch, die hebben dusdanig hoge eisen dat ze nooit zullen vinden wat ze zoeken.

Scheer ik mensen nu over een kant? Uiteraard! Dat doen mensen vanuit de natuur: stereotypen koppelen, mensen in hokjes stoppen en labellen. Zeker wanneer het tot het andere geslacht aankomt (of hetzelfde, whatever rings your bell), kijken we alleen naar de labels die ons bevallen. Wanneer we op zoek zijn naar een stoere motorrijdende jonge vent ga je niet kijken naar iets dat je uit de composthoop van 3 jaar geleden gepulkt hebt.

Natuurlijk zijn niet alle mannen (en vrouwen!) op websites zo desperate. Nee er zitten echt wel normale, leuke kerels tussen. Het is echter een hoge uitzondering op de regel. Je zult moeten zoeken en wie weet heb je geluk, wat eigenlijk het idee achter liefde is: je moet geluk hebben dat je de juiste persoon tegenkomt. En weet je, ik geloof echt dat dit soort geluk beter werkt wanneer je toevallig bij een feestje van vrienden in gesprek raakt met een leuk iemand. Beter dan via een site wat toch geforceerd is. Zeg nooit nooit maar weet wel wat voor mijzelf de methode NIET is. Heb me nu in de Poel des Verderfs gestort, in het Moeras der Misleiding, waar wanhoop hoogtij viert.

En na het geprobeerd te hebben kan ik eerlijk en terecht zeggen: vind het helemaal NIKS!

©Nicole de Geus 17-07-2010